تنبیه
با شروع مهر ( فصل مدرسه ) بیشتر پدرو مادرها با یک مشکل مشترک روبرو هستند آنهم مشکل بچه های بازیگوش و درس نخوان می باشد . بعضی به گمان خود این اشکال را حل کرده اند یعنی با کوچکترین مسئله ای که از سوی کودکشان ببینند مادرها با ناله ونفرین و پدرها با تنبیه بدنی به مبارزه با کودک می پردازند!
آنچه که در مورد تنبیه بخصوص تنبیه بدنی باید درنظر گرفته شود نحوه اجرای آن است که کودک آنرا بعنوان نتیجه عمل زشت خود تلقی کند نه آنکه وسیله تلافی و فرونشاندن خشم بزرگترها !
پس باید:
- متناسب با عمل خلاف کودک باشد وتا آن حد لازمست که او را متوجه عمل خطایش کند.
- نباید جنبه انتقامجویی و یا کینه توزی داشته باشد. نبایستی با حرص وخشم به جان فرزندمان بیافتیم و اورا به باد کتک بگیریم مخصوصاً زمانی که ازکار برگشته ایم و با مشکلی از سوی کودک مواجه شدیم ، تنبیه کردنمان جنبه بی حوصله بودن و خستگی از کارمان تلقی شده و اثر مثبتی نخواهد داشت .
خلا صه اینکه تنبیه باید بلا فاصله و فوری صورت پذیرد تا کودک رابطه آن را با عمل زشت خود درک کند.
کلمات کلیدی :
» نظر