دوستان عزیزم درپیامهای خود از عدم به روز رسانی سریع وبلاگم گله داشتند و با اظهارلطفشان تشویقم میکنندکه مطالب وبلاگم را سریعتربه روزآوری نمایم ، آن دوستانی که از نزدیک بامن درارتباطند می دانند که چقدر گرفتار کار اداری میباشم و ازنظروقت همیشه در مضیقه ! در ادارات ما تقسیم کارها طوریست که یکی مثل من درحسرت یک لحظه آرامش و فرصت استراحت است و دیگری بخاطر اندکی کارش به شغل وکاردیگری نیز مشغول میشود.با این حال اگر فرصتی در زمان فراغت ازکارداشته باشم و دردمیگرن نیز اجازه فعالیت بدهد حتما در خدمت دوستانم خواهم بود.
مطلبی در وبلاگ دوست گرامی (چگونه درهای صحبت رابگشائیم) توجهم را جلب نمود:
"مدرسه وسیستم های آموزشی تنها صحبت کردن را به ما یاد داده اند . نه ارتباط برقرار کردن یا اداره کردن روابط ومعاشرت هایمان را.آنها تنها به ما آموخته اند چگونه خودمان را کنترل کنیم وچه کارهایی را انجام ندهیم."
فعلا سیستم آموزشی ما طوری است که معلم تمامی تلاشش آموزش مطالب کتابهای درسی است آنهم جهت کسب درصد قبولی برای جلب رضایت مسئولانش !
البته این یک واقعیت است که درایران ملاکی جز درصد قبولی برای سنجش فعالیتهای آموزشی وجود ندارد؟
فعالیتهای پرورشی راه حلی است که برای مشارکت و درگیرکردن دانش آموزان با محیط مدرسه وجامعه لازم دارند آنهم نه بصورت مستقل از مقوله آموزش و جدا از معلمشان به عنوان مربی پرورشی ؟!
باید قبول کنیم تحولی عظیم در زمینه آموزش وپرورش درمیهنمان بایستی صورت بگیرد و این با پارتی بازی و استفاده از جریانهای سیاسی وابسته به جناحی در آموزش وپرورش بدست نخواهدآمد و لازم است افراد کارشناس وخبره درآموزش وپرورش کارها را بدست گیرند .
کلمات کلیدی :
»
نظر