یادداشتهای شخصی

بالاخره پس از 142روز خواستم با چند کلمه وبلاگم را به روزنمایم که با پیام دوستان عزیزی روبرو شدم که هرچند مطلب تازه ای نداشتم ولی با مراجعه و اظهار لطفشان مرا از یاد نبرده بودند که از لطف همگی ممنونم. دراین مدت در جریان حذف یارانه ها کم کم تحولاتی در کشور شاهد خواهیم بود که البته اگر مدیریت صحیحی صورت پذیرد در بیشترموارد انشاله منشا خیر خواهد بود .حالا به شوخی دوستان اظهارات مقامات را که قول داده اند با اجرای این قانون دیگری فقیری نخواهد ماند را دلیلی بر حذف فقیران و حیات بهتر ثروتمندان دانسته اند را نادیده بگیریم حداقل این حسن را دارد که جلوی اسرافهای بیش از حد را خواهد گرفت .

بهر حال فکر نکنم کارمندان چندان به آینده امیدوار باشند چون هر برنامه اقتصادی بکار بسته اند در ظاهر برای تاجران چشمگیر و برای کارمندان بخصوص جماعت فرهنگی مایوس کننده بوده است.بخصوص  فیش حقوقی این ماه معلمان حالشان راگرفته ودعاهای ماه قبل را تبدیل به ناسزا گویی نموده است.جریان ازاین قراره که طبق بخشنامه ای فوری دراواخر آذرماه ،کارگزینی ها موظف شدند سریعا حکمهای افزایش محرومیت را صادر نمایند و حسابداران نیز با اعمال حکمها در فیش حقوق آذرماه حتی معوقه های آن را نیز پرداخت نمایند. این امر موجب مسرت همکاران گردیدو پس از دریافت حقوق آذر،دستورالعملی با فوریت بیشتر ابلاغ گردید که افزایش قبلی را کسر نموده و حتی سریعا نسبت به برگرداندن معوقه پرداخت شده اقدام نمایند اگر هم حقوق کسی کفاف برگرداندن معوقه ها را ندهد از وام آنها کسر شده و بازگردانیده شود!؟ حالا این نمونه کوچکی از لطف مسئولین نسبت به ما بود بقیه اش را اگر ادامه دهم میترسم باز هم به سیاسی کاری متهم شوم...    عزت زیاد

کلمات کلیدی :